Vše

Co hledáte?

Vše
Projekty
Výsledky výzkumu
Subjekty

Rychlé hledání

  • Projekty podpořené TA ČR
  • Významné projekty
  • Projekty s nejvyšší státní podporou
  • Aktuálně běžící projekty

Chytré vyhledávání

  • Takto najdu konkrétní +slovo
  • Takto z výsledků -slovo zcela vynechám
  • “Takto můžu najít celou frázi”

One house, two languages

Identifikátory výsledku

  • Kód výsledku v IS VaVaI

    <a href="https://www.isvavai.cz/riv?ss=detail&h=RIV%2F61988987%3A17250%2F23%3AA2402JUL" target="_blank" >RIV/61988987:17250/23:A2402JUL - isvavai.cz</a>

  • Výsledek na webu

    <a href="https://apcz.umk.pl/SPI/article/view/41158" target="_blank" >https://apcz.umk.pl/SPI/article/view/41158</a>

  • DOI - Digital Object Identifier

    <a href="http://dx.doi.org/10.12775/SPI.2023.1.004" target="_blank" >10.12775/SPI.2023.1.004</a>

Alternativní jazyky

  • Jazyk výsledku

    polština

  • Název v původním jazyce

    Jeden dom, dwa języki

  • Popis výsledku v původním jazyce

    Autorka zajmuje się tematem domowej (rodzinnej) dwujęzyczności, kwestią, w jakim języku powinno się wychowywać dziecko (dzieci) w środowisku wieloetnicznym i wielojęzycznym. Przykładem takiego środowiska jest Zaolzie, czyli czeska część Śląska Cieszyńskiego. Tu oprócz odmian kulturalnych języków czeskiego i polskiego używa się na co dzień niepoprawnej mowy potocznej „po naszymu”. Zamieszkująca badane tereny polska mniejszość narodowa wykorzystuje na co dzień równocześnie kilka kodów – dwóch języków etnicznych w odmianach ogólnych i terytorialnych (dialektalnych) oraz wspomnianego kodu mieszanego „po naszymu”, który występuje tu m.in. w roli języka domowego. Rodziny, w których w mowie do dziecka używa się polszczyzny kulturalnej, jest niewiele. To nietypowe zachowanie co najmniej jednego z rodziców jest przedmiotem uwagi autorki, która przeprowadziła kilka wywiadów ukierunkowanych na rodziny, w których postanowiono zwracać się do dziecka w polszczyźnie kulturalnej. Przytacza czynniki skłaniające rodziców do takiego niezwykłego zachowania, ale też wskazuje na jego ryzyka, konsekwencje i „skutki uboczne”. W zakończeniu artykułu stwierdza, że w rodzinach decydujących się na wychowywanie dzieci w polszczyźnie kulturalnej, używa się jeszcze co najmniej jednego (kolejnego) kodu językowego, że kod przeznaczony do dzieci nie musi być identyczny z kodem porozumiewania się między rodzicami, że dziadkowie w rozmowach z dziećmi używają z reguły gwary lub że (polskie) przedszkole i szkoła to – paradoksalnie – środowisko, w którym nawet dziecko mówiące dotychczas tylko po polsku, szybko przyzwyczai się do regionalnego niepoprawnego kodu potocznego.

  • Název v anglickém jazyce

    One house, two languages

  • Popis výsledku anglicky

    The author deals with the topic of family bilingualism, or, to be more precise, with the question of which language should be used while raising a child (or children) in a multiethnic and multilingual environment. An example of such an environment is the Czech part of Těšín Silesia. Here, in addition to the literary varieties of Czech and Polish, the unwritten mixed language "po naszymu" is also commonly used. The members of the local Polish minority use several codes on a regular basis – two ethnic languages in their literary and dialectal form, as well as the aforementioned mixed language "po naszymu", which functions here, among other things, as a language of communication within the family (familect). There are very few households where literary Polish is used as the means of communication with children. This atypical linguistic behaviour of at least one of the parents is the subject of the author's attention, who conducted a questionnaire survey and obtained important information from people who decided to raise their children using literary Polish. She lists the factors that lead parents to such unusual linguistic behaviour, but also points out its risks, consequences and "side effects". At the end of the article she comes to the conclusion that at least one language code is used in families that have opted for literary Polish as the language used in the course of child-rearing, that the code intended for children may not be the same as the means of communication between parents, that grandparents usually speak to their children in dialect, or that (Polish) kindergartens and primary schools paradoxically represent an environment where even a child who has so far spoken only literary Polish quickly gets used to the regional unwritten language.

Klasifikace

  • Druh

    J<sub>ost</sub> - Ostatní články v recenzovaných periodicích

  • CEP obor

  • OECD FORD obor

    60201 - General language studies

Návaznosti výsledku

  • Projekt

  • Návaznosti

    I - Institucionalni podpora na dlouhodoby koncepcni rozvoj vyzkumne organizace

Ostatní

  • Rok uplatnění

    2023

  • Kód důvěrnosti údajů

    S - Úplné a pravdivé údaje o projektu nepodléhají ochraně podle zvláštních právních předpisů

Údaje specifické pro druh výsledku

  • Název periodika

    Studia Paedagogica Ignatiana

  • ISSN

    2450-5358

  • e-ISSN

  • Svazek periodika

  • Číslo periodika v rámci svazku

    1

  • Stát vydavatele periodika

    PL - Polská republika

  • Počet stran výsledku

    14

  • Strana od-do

    89-102

  • Kód UT WoS článku

  • EID výsledku v databázi Scopus